رسول خدا (ص) فرمودند:
خداوند پیش از آنکه آدم را پدید آورد مرا آفرید و علی و فاطمه و حسن و حسین را . مارا هنگامی آفرید که نه آسمان برافراشته ، نه زمین گسترش یافته، نه نوری ، نه ظلمتی و نه خورشیدی و نه بهشتی و نه دوزخی.
عباس پرسید : آغاز خلقت شما چگونه بود؟
فرمود : عمو جان! هنگامی که خداوند آفرینش ما را اراده فرمود ، به گفتاری سخن گفت و از آن نوری پدیدار شد، آنگاه با سخنی دیگر تکلم فرمود و از آن روحی پدیدار گشت و پس از آن، نور را به روح آمیخته و مرا آفرید و خلق کرد علی ، فاطمه ، حسن و حسین را.
پس ما خداوند را در زمانی ستایش می کردیم که کسی نبود خدا را ستایش کند و هنگامی که به تقدیسی امر نشده بود ، تقدیس می کردیم .
بعد از آنکه خداوند اراده آفرینش مخلوق خویش را کرد نور مرا شکافت و از آن ، عرش را به وجود آورد ، پس عرش از نور من است و نور من از خدا روشن است که نور من از عرش برتر است.
سپس نور برادرم علی (ع) را شکافت و فرشتگان را از نور او آفرید ، پس فرشتگان از نور او هستند و او برتر از فرشتگان .
آنگاه نور دخترم فاطمه را شکافت و از نور او آسمانها و زمین را آفرید و او برتر از آسمانها و زمین است.
پس از آن نور فرزندم حسن را شکافت و از آن خورشید و ماه را آفرید ،پس خورشید و ماه از نور حسن (ع) هستند و او برتر از خورشید و ماه .
آنگاه نور فرزندم حسین را شکافت و از آن بهشت و حوریان بهشتی را آفرید پس بهشت و حوریان از نور فرزندم حسین هستند و او از نور خدا و برتر از بهشت و حوریان بهشتی است.
بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج15 ؛ ص 10 ح 11 – بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج54 ؛ ص192 ح 139
از ترجمه خصائص الحسینیه ص 89
اکنون در نبودنت قلبهایمان از جا کنده شده و دلهایمان آکنده از هراس، آتشی که با شهادتت در قلبهایمان افروخته شد چگونه میتوان خاموش کرد؟! حتّی با این سیلی هم هنوز آرام نگرفته است. شاید اکنون میتوانیم بفهمیم که وطن پرستان واقعی، مدافعان حریم سرزمینشان هستند.
نامت چه آسان بر لب ها می نشیند و یادت، چه داغ ها بر دل ها می نشاند؛
نامت که می آید، ذهن ها لحظه های درنگ را می دوند و... می روند به کوچه ای گم شده و متروک و تنها انگار می بینند تو را؛ با جامه ای رنگین و سرخ فام، از خون و خاک. بازویی کبود ـ که هماره بوسه گاه پدر بود.
نامت که می آید، فرشته ها می آیند که به شاعران الهام
دهند، تا از تو حرف بزنند. بَعد، شعرها را میبرند به آسمان. خاک، حرفِ تو را
نمی زند و خاکیان. اصلاً نمی توانند از تو حرف بزنند. فقط می مانند چاه ها، که
آنها را هم، علی علیه السّلام همرنگ آسمانها کرد. این همه، نشانِ توست، اما تو
مثل اینها نیستی!
نامت که می آید، آفتاب، شرمنده می شود و خاموش... .
عملیات خیبر عملیات تهاجمی نظامی نیرو های مسلح ایران، در خلال جنگ ایران و عراق بود، که بهصورت مشترک توسط سپاه پاسداران (در منطقه هورالعظیم) و نیروی زمینی ارتش (در منطقه زید) و نیز با پشتیبانی هوانیروز ارتش ونیروی هوایی ارتش، اجرا گردید.این عملیات در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۲ آغاز شد و پس از ۲۰ روز نبرد خونین، در ۲۲ اسفندماه ۱۳۶۲ با اشغال جزیره مجنون توسط نیروهای ایرانی و با بجا گذاشتن ۱۵ هزار نفر کشته و زخمی از نیروهای عراقی و ۳۰ هزار کشته و زخمی از نیروهای ایرانی، بهپایان رسید.در این عملیات همچنین ۲ فرمانده ارشد سپاه پاسداران؛ محمد ابراهیم همت؛ فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله وحمید باکری؛ جانشین فرمانده لشکر ۳۱ عاشورا، کشته شدند.عملیات خیبر بخشی از تهاجم نیروهای مسلح ایران در جریان نبرد نیزار ها محسوب میشود.
منبع: ویکی پدیاhttps://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D8%AE%DB%8C%D8%A8%D8%B1