خدا فاطمه ای نامید، چرا که کسی را یارای شناسایی اش نبود. حقیقت لیلة القدرش خواند، که سینه اش گنجینۀ اسرار بود.
هرکه حقیقت حضرت فاطمه علیها السلام را بشناسد، حقیقت شب قدر را درک کرده است. او «فاطمه» نامیده شد، زیرا خلایق، راهی به معرفت او ندارند.1
2-فرمایش امام صادق علیها السلام به نقل از بحارالانوار،ج43، ص 65؛ به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی
3-فرمایش امام صادق علیه السلام به نقل از علل الشرایع،ج1،ص180
رسول خدا (ص) فرمودند:
خداوند پیش از آنکه آدم را پدید آورد مرا آفرید و علی و فاطمه و حسن و حسین را . مارا هنگامی آفرید که نه آسمان برافراشته ، نه زمین گسترش یافته، نه نوری ، نه ظلمتی و نه خورشیدی و نه بهشتی و نه دوزخی.
عباس پرسید : آغاز خلقت شما چگونه بود؟
فرمود : عمو جان! هنگامی که خداوند آفرینش ما را اراده فرمود ، به گفتاری سخن گفت و از آن نوری پدیدار شد، آنگاه با سخنی دیگر تکلم فرمود و از آن روحی پدیدار گشت و پس از آن، نور را به روح آمیخته و مرا آفرید و خلق کرد علی ، فاطمه ، حسن و حسین را.
پس ما خداوند را در زمانی ستایش می کردیم که کسی نبود خدا را ستایش کند و هنگامی که به تقدیسی امر نشده بود ، تقدیس می کردیم .
بعد از آنکه خداوند اراده آفرینش مخلوق خویش را کرد نور مرا شکافت و از آن ، عرش را به وجود آورد ، پس عرش از نور من است و نور من از خدا روشن است که نور من از عرش برتر است.
سپس نور برادرم علی (ع) را شکافت و فرشتگان را از نور او آفرید ، پس فرشتگان از نور او هستند و او برتر از فرشتگان .
آنگاه نور دخترم فاطمه را شکافت و از نور او آسمانها و زمین را آفرید و او برتر از آسمانها و زمین است.
پس از آن نور فرزندم حسن را شکافت و از آن خورشید و ماه را آفرید ،پس خورشید و ماه از نور حسن (ع) هستند و او برتر از خورشید و ماه .
آنگاه نور فرزندم حسین را شکافت و از آن بهشت و حوریان بهشتی را آفرید پس بهشت و حوریان از نور فرزندم حسین هستند و او از نور خدا و برتر از بهشت و حوریان بهشتی است.
بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج15 ؛ ص 10 ح 11 – بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج54 ؛ ص192 ح 139
از ترجمه خصائص الحسینیه ص 89