باغ فدک

هم اوست که اُمّ أبیهاست؛ هم اوست که حجّت خدا بر حجّت های خداست؛ هم اوست که الگوی نیکوی امام عصر و زمان علیه السلام است. او همان کسی است که غضب او غضب خدا و خشنودی اش خشنوی خداست. او همان کسی است که پاکی و عصمتش را «آیه ی تطهیر» شهادت می دهد و رفعت و برتری اش را «آیه ی مودّت» گواه است.

دنیا برای او خُرد و کوچک است، که نورش بر تارک عرش می درخشد و کنیزکانش، فرشتگان آسمان اند. هدیه ی خدا به او از دنیای پست، باغ بزرگی است به نام فدک. «آیه ی ذی القربی» سند فدک؛ و رسول خدا کسی است که آن را به دست محبوبه ی خدا رسانده است. امیرالمؤمنین، علی علیه السلام و أم أیمن، همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم نیز بر آن شهادت دادند:

خدا بر پیامبر، این آیه را نازل نمود: »فَآتِ ذَا القُربی حَقَّه». (به صاحب خویشاوندی، حقّش را عطا کن.) پس از آن، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فدک را به فاطمه بخشید.¹

^{1-تفسیر قمی، ج2، ص155،به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی}

برترین

خدا فاطمه ای نامید، چرا که کسی را یارای شناسایی اش نبود. حقیقت لیلة القدرش خواند، که سینه اش گنجینۀ اسرار بود.

هرکه حقیقت حضرت فاطمه علیها السلام را بشناسد، حقیقت شب قدر را درک کرده است. او «فاطمه» نامیده شد، زیرا خلایق، راهی به معرفت او ندارند.¹

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم حوراء الإنسیّه اش نام نهاد، که لطافتش به فرشتگان مانند بود و در کالبدِ دنیا انسان می نمود. دستش را بوشه می زد، که به دست او حیات، جاری بود. شمیم روح افزایش را می بویید که عطر او، لطافت بود.
.
دخترم فاطمه، پاره ی تن من است. او روشنی چشم من؛ میوه ی قلب من؛ و روح میان دو پهلوی من است. او حوریه ای از جنس انسان است.<sup>2


.</sup>

امیر المؤمنان علیه السلام، تکیه گاهش نام گذارد، که پایه و رکن هستی بودو زهرایش می خواند که آفتاب وجودش هر روز برای امیر المؤمنین علیه السلام، پرتو می افکند.
حضرت زهرا علیها السلام زهرا نامیده شد، زیرا چهره اش هر روز سه بار برای امیر المؤمنین علیه السلام، نورافشانی می کرد.³

.
1-فرمایش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به نقل از أمالی صدوق، ص 113، به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی

2-فرمایش امام صادق علیها السلام به نقل از بحارالانوار،ج43، ص 65؛ به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی

3-فرمایش امام صادق علیه السلام به نقل از علل الشرایع،ج1،ص180