هم اوست که اُمّ أبیهاست؛ هم اوست که حجّت خدا بر حجّت های خداست؛ هم اوست که الگوی نیکوی امام عصر و زمان علیه السلام است. او همان کسی است که غضب او غضب خدا و خشنودی اش خشنوی خداست. او همان کسی است که پاکی و عصمتش را «آیه ی تطهیر» شهادت می دهد و رفعت و برتری اش را «آیه ی مودّت» گواه است.
دنیا برای او خُرد و کوچک است، که نورش بر تارک عرش می درخشد و کنیزکانش، فرشتگان آسمان اند. هدیه ی خدا به او از دنیای پست، باغ بزرگی است به نام فدک. «آیه ی ذی القربی» سند فدک؛ و رسول خدا کسی است که آن را به دست محبوبه ی خدا رسانده است. امیرالمؤمنین، علی علیه السلام و أم أیمن، همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم نیز بر آن شهادت دادند:
خدا بر پیامبر، این آیه را نازل نمود: »فَآتِ ذَا القُربی حَقَّه». (به صاحب خویشاوندی، حقّش را عطا کن.) پس از آن، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فدک را به فاطمه بخشید.1
1-تفسیر قمی، ج2، ص155،به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی
خدا فاطمه ای نامید، چرا که کسی را یارای شناسایی اش نبود. حقیقت لیلة القدرش خواند، که سینه اش گنجینۀ اسرار بود.
هرکه حقیقت حضرت فاطمه علیها السلام را بشناسد، حقیقت شب قدر را درک کرده است. او «فاطمه» نامیده شد، زیرا خلایق، راهی به معرفت او ندارند.1
2-فرمایش امام صادق علیها السلام به نقل از بحارالانوار،ج43، ص 65؛ به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی
3-فرمایش امام صادق علیه السلام به نقل از علل الشرایع،ج1،ص180
از امام صادق علیه السلام روایت است که حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمود که:
ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را "أصب" مىگویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مىشود پس بسیار بگوئید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».