خدا فاطمه ای نامید، چرا که کسی را یارای شناسایی اش نبود. حقیقت لیلة القدرش خواند، که سینه اش گنجینۀ اسرار بود.
هرکه حقیقت حضرت فاطمه علیها السلام را بشناسد، حقیقت شب قدر را درک کرده است. او «فاطمه» نامیده شد، زیرا خلایق، راهی به معرفت او ندارند.1
2-فرمایش امام صادق علیها السلام به نقل از بحارالانوار،ج43، ص 65؛ به نقل از کتاب فریاد روشن فاطمی
3-فرمایش امام صادق علیه السلام به نقل از علل الشرایع،ج1،ص180
از امام صادق (ع)
ان شاءاللّه در پیشگاه خداوند براى برآمدن آن حاجت، شفاعت خواهد نمود).》
بحارالانوار، جلد ۹۱، صفحه ۳۰ و بلد الامین، صفحه۱۵۹
امام علی(علیه السلام):
هر گاه به او می نگریستم غم و اندوه من برطرف
می شد. خدا می داند که فاطمه در تمام مدت زندگی هرگز مرا خشمگین نساخت و برای خود
چیزی از من نخواست،مبادا که من نتوانم آن را
فراهم کنم [و شرمنده شوم]. فاطمه یاوری نیکو
در راه پیروی از خدا بود.
کشف الغمة، ج1، ص363؛ بحار الانوار، ج43، ص177 و 133.