بسم الله القاصم الجبّارین
تاریک است، تاریک و ظلمات، این شام به پایان نمیرسد؛ گویا از حادثه ای هولناک و غمی عظیم آگاه است و نمی خواهد راهش را به پایان برساند. نیمی از شب نگذشته بود که ایران در عزای پدری مهربان، یاوری یاری رسان و قهرمانی از دیار دلیران غرق شد.
سردار دلها! در زمان بودنت آنقدر در آسایش و امنیت و غرور غرق بودیم که وجودت را هیچگاه حس نکردیم و قدردان رشادت و مردانگیهایت نبودیم.